മൂന്നാവര്‍ത്തി

-നീ - നിന്നാത്‌മാവ്‌ - ശരീരം.
പുഴയോളങ്ങളരുമയായ്‌ പാടിയ
നനുത്ത ഗീതങ്ങളിമ്പമായിത്ര കൂടിപ്പറഞ്ഞ-
തിന്നടിയിലൊരുപാടു ജീവനുടഞ്ഞിരിപ്പുണ്ടെന്ന്!

-സ്‌നേഹം - കാമം - ക്രോധം
നിന്റെ നിറനിലാവുകളെന്റെയാക്കവേ,
ഉള്ളിലെ "ഓംകാര"ങ്ങളെയൂറ്റി നീയാം ശംഖുടയ്കവെ,
അമ്പേറു ദൂരെയൊരു സെപ്റ്റംബര്‍ 11!

-മണ്ണ്‌ - മാനം - മിഴി
ചെറുചൂടിലീ മാരിക്കാറൊരു കുമ്പിള്‍ത്തണുപ്പാ-
യെത്തവെ, മനസ്സുറഞ്ഞു, മഴക്കാറിലന്തി-
ക്കടുപ്പു കൂട്ടാനില്ലാത്ത മിഴിനീരു കണ്ടു ഞാന്‍!

- ഞാന്‍ - ഞാന്‍ - ഞാന്
‍നിലാവു മരിക്കവേ, ചേതനകലകലവേ,
ചോദനയും ചാകവേ ...എന്തു ചെയ്യേണ്ടു,
എന്തു ചെയ്യേണ്ടു ഞാന്‍.?
പാവം..പാവം..പാവമീ ഞാന്‍!!

-പ്രലോഭനങ്ങളുടെ മൂന്നാവര്‍ത്തികളിനിയും
എന്നെക്കടന്നു പോയിട്ടില്ലല്ലോ!!

നൊമ്പരത്തോടെ ഞാനീ നേരുമിവിടെ വരയ്ക്കുന്നു...
സങ്കടക്കടലുകളില്‍,
പതിതഗത്‌സമെനികളില്‍,
വല്ലാതെ ഒറ്റപ്പെടുന്നവര്‍ക്കായി..!

http://public.fotki.com/felixwings/photography1